Voor degenen met interesse in het niet-toeristische Cambodja:
hierbij een stukje uit het dagboek dat mijn vriendin en ik bijhouden van onze wereldreis die we momenteel aan het maken zijn. Het is een beschrijving van een fantastische trip “off the beaten track” die we gister gemaakt hebben rondom Pnom Penh - geboekt bij “Local Adventure” (Pnom Penh) dat geleid wordt door 2 Nederlanders. Paar passages heb ik weggelaten, vond ik niet zo relevant voor dit verhaaltje.
Woensdag 18 augustus
Vandaag gaan we een tochtje maken met een bamboo-trein. We hebben de trip geregeld bij een reisbureau in Pnom Penh gerund door 2 geemigreerde mannen uit Nederland; Andre en Menno. Hun adres hebben we gekregen van Marjoleine en Jesse, die al eerder een (kennelijk geslaagde) trip via hen hebben gemaakt.
Het belooft een geweldige dag te worden; geen enkel ander reisbureau in Pnom Penh biedt deze tour aan, dus we hopen dat we inderdaad een stukje van het “echte” (wat een naar woord is dat eigenlijk toch!) Cambodja zullen gaan zien.
We worden opgehaald met de tuk tuk door Lily en haar nichtje. De bestuurder is de goedlachse Ou. De tocht begint ergens buiten Pnom Penh waar een verlaten spoorlijntje ligt. De locals tillen het onderstelsel/ de 4 wielen op de rails waarna er een bamboe plankenstelsel op wordt gelegd. Daarna tillen we met z'n allen de tuk tuk erop. Dan wordt er een motortje op gebonden en kunnen we weg, maar niet nadat lies en ik nog wat snoep hebben gekocht voor de kids die we onderweg zullen tegenkomen.
Onderweg genieten we vooral van het prachtige landschap….rijstvelden, veel kleine watertjes en overal locals aan het werk, zwaaiend als ze ons voorbij zien komen. Dit keer zijn WIJ de attractie, en niet de locals. Blanken zien we (gelukkig) niet. Verderop zien we een man pratend met een andere kerel…een van hen heeft een slang in zijn handen. Nog weer verderop zien we bordjes die waarschuwen voor landmijnen die nog niet onschadelijk zijn gemaakt door de NGO's.
Op een gegeven moment komt er een bambootrein van de andere kant; een stuk of 30 mensen samengepakt op een paar planken. Wij moeten onze trein afbreken zodat onze tegenligger er voorbij kan; de “trein” met het minste gewicht - wij dus - geeft op die manier “voorrang” aan zijn zwaardere tegenligger. Als de tegenliggende trein gepasseerd is zetten we het onderstel weer op de rails, daarna de planken, de tuk tuk erop, de motor…en we zijn weer klaar om verder te gaan. Waanzinnig!
Na de tour met de bambootrein gaan we verder met de tuk tuk over een typisch cambodiaanse weg; extreem veel kuilen erin; verharde wegen zijn hier bijna niet. We lunchen aan de voet van de Odoung tempel (met een botje van de “echte” Boeddha, zo wordt ons verteld).
Plotseling gaat het keihard regenen; de lunchplaats - een deken op wat houden planken een halve meter boven de grond - is gelukkig overdekt met een plastic zeiltje dus we blijven droog. Het wordt een erg interessante (en lekkere!) lunch; we vragen onze gidsen vrij direct hoe ze tegenover het huidige regime staan en wat het regime van Pol Pot voor hen en hun familie persoonlijk betekend heeft. Tot onze verbazing geven ze uitgebreid antwoord. (…) Erg interessant.
Na de lunch en het bezoeken van wat tempels (o.a. een prachtige kopie van Angkor - als de echte Angkor ooit vergaat, dan heeft met tenminste deze kopie nog, zo is de redenering) wordt de weg steeds slechter. Ondanks dat we ons stevig vast houden worden we alle kanten opgeslingerd.
Op de terugweg stoppen we (op ons verzoek) nog bij een rijstveld waar 2 families hard aan het werk zijn. De locals vragen aan onze gidsen wie we zijn en wat we komen doen. Wij op onze beurt vragen via onze gids ook een aantal dingen. We horen dat de 2 afgelopen oogsten mislukt zijn en dat de mensen op het randje van de afgrond zitten (…) We gaan verder en 3 hobbelige uren later komen we weer in Pnom Penh aan.
************
Wat een waanzinnige dag! Andre, wanneer je dit leest……super bedankt, en wie weet tot in de toekomst!?! Lily, als je dit kan lezen, jij ook super bedankt. (En als ze het niet begrijpt, Andre, dan moet jij maar wat harder aan de bak met haar Nederlands!) Oja, Andre, bedank je Ou en Lily's nichtje ook nog van ons?
Arno